Fietstocht naar Praag: naar Nachterstedt

Na mijn vriendelijke gastvrouw bedankt te hebben zit ik om 09:30 uur weer op de fiets. Het begint gelijk pittig want vlak na Goslar gaat het heel vaak omhoog en omlaag. Het zijn onverharde bospaden dus extra vermoeiend. Ik durf ook niet te snel te dalen vanwege de kans op lekke banden of erger. Wel jammer dat al die energie tijdens het omhoog gaan nu in je remmen verdwijnt. Na zo’n 1,5 uur ben ik al flink moe, maar het blijft op en neer golven hoewel het gelukkig steeds minder wordt. Ik merk ook goed dat ik in het gebied van de voormalige DDR ben gekomen: de wegen en paden zijn slechter en ook de bewegwijzering laat te wensen over. Het stadje Wernigerode is echter wel weer heel mooi, dus hier maar even pauzeren. Na zo’n 80 km ben ik de onverharde paden zat en besluit langs de provinciale weg te gaan rijden. Heel over asfalt, vals plat naar beneden met wind in de rug: hier haal ik gemakkelijk 32 km / uur. In het plaatje Nachterstedt voel je je helemaal in de DDR tijd: zeer deprimerende huisjes en flats. Het hotel geeft ook een echte DDR uitstraling: groot, wat vergane glorie met een moderne ‘opknap saus’. Toch vind ik dit wel leuk mee te maken. 

Vandaag was een relatief korte tocht (100 km), maar vandaag was wel de zwaarste dag tot nog toe. Dadelijk maar snel het nestje in 😴